Τη Βασιλική Λεβεντάκη δεν την γνώριζα προσωπικά και αιτία της γνωριμίας μας τελικά έγινε η προ λίγων ημερών παρουσίαση του βιβλίου μου στο πάρκο Τρίτση.
Όταν συναντηθήκαμε οι δυό μας για να μιλήσουμε περί βιβλίων και να ανταλλάξουμε απόψεις, αμέσως συνειδητοποίησα πως απέναντι μου είχα έναν παθιασμένο δημιουργό, ικανό, που όταν καταπιάνεται με τη συγγραφή επενδύει στην κυριολεξία στις ψυχές των ηρώων της και στην πορεία με δεξιοτεχνία τους ξεγυμνώνει και τους εκθέτει αιχμαλωτίζοντας το ενδιαφέρον του όποιου αναγνώστη.
Γεγονότα αναμφισβήτητα είναι όλα τα παραπάνω διαβάζοντας το βιβλίο της "Η μοναξιά δεν έρχεται μόνη - Οι δαιμονισμένες" και ομολογώ πως συγκλονίστηκα. Το πρώτο πράγμα στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ είναι οι περιγραφές της για το νησί της Σύρου και μάλιστα τοποθετημένες όχι στο σύγχρονο παρόν αλλά στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Δεν υπάρχει κανένα "ψεγάδι" όσον αφορά τον τόπο και τον χρόνο, οι περιγραφές, οι αντιδράσεις, ακόμα και η γλώσσα που χρησιμοποιεί βρίσκονται στο σωστό πλαίσιο ώστε να νιώθει κανείς πως ζει στο κοσμοπολίτικο νησί της Σύρου, κάπου στις αρχές του 1900. Αυτό υποδηλώνει τη βαθιά και προσεγμένη έρευνα που έχει κάνει η δημιουργός, διαδικασία χρονοβόρα και κουραστική, απαραίτητη όμως εφόσον αποφάσισε να μας μιλήσει για μία άλλη εποχή.
Παράλληλα, οι χαρακτήρες του βιβλίου της είναι πέρα για πέρα αληθινοί, δομημένοι με τέτοιο τρόπο ώστε να σε παρασύρουν και να σε βάζει ο καθένας τους μέσα στην δική του προσωπική ιστορία με αποτέλεσμα να ταυτιστείς μαζί τους και μάλιστα τις περισσότερες φορές παρά τη θέληση σου!
Η πλοκή της είναι ένα κέντημα με την κάθε βελονιά επιδέξια να χαρακτηρίζει το άρτιο αποτέλεσμα που δεν είναι άλλο παρά μία ιστορία αγάπης και μίσους, δύο έννοιες τόσο έντονα συνδεδεμένες μεταξύ τους ενώ οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη και είναι πραγματικά αδύνατο να διακόψεις την ανάγνωση για οποιονδήποτε λόγο!
Θέλω για μία ακόμα φορά να επισημάνω το ψυχογράφημα των ίδιων των ηρώων το οποίο ως αποτέλεσμα συγκινεί σελίδα τη σελίδα και δημιουργεί επαναλαμβανόμενα, αντικρουόμενα συναισθήματα.
Νομίζω πως όσα και να πω γι' αυτό το βιβλίο είναι πραγματικά λίγα. Νιώθω πραγματικά χαρούμενη που υπάρχουν δημιουργοί αυτού του επιπέδου στη χώρα μας και είναι μεγάλη τιμή για μένα που είχα την τύχη να γνωρίσω τη Βασιλική προσωπικά και να πάρω πολύτιμες συμβουλές για το δικό μου συγγραφικό μέλλον αν και τολμώ να πω ότι το βιβλίο της είναι ένα "μάθημα" από μόνο του!
Εύχομαι στη Βασιλική καλή και δημιουργική πορεία αν και είμαι απόλυτα σίγουρη ότι θα την έχει με τη μαγική της πένα να μας ταξιδεύει στα άδυτα των κόσμων της!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου