Πέμπτη, Δεκεμβρίου 31, 2015

Πάει ο παλιός ο χρόνος




Αυτές τις μέρες, λίγο έως πολύ, διαβάζουμε παντού ευχές για τα Χριστούγεννα ή για τη νέα χρονιά που έρχεται. Είναι επίσης συνηθισμένο οι περισσότεροι να κάνουμε τον «απολογισμό» μας.
Ωστόσο φέτος προσωπικά δεν έχω καμία διάθεση να κάνω κάτι τέτοιο. Ποιο θα ήταν το νόημα αναρωτιέμαι να κάθομαι και αναλύω – σκέφτομαι τις όμορφες ή και τις άσχημες στιγμές που πέρασαν;
Είναι σίγουρο πως η ζωή δίνει μαθήματα με το πέρασμα του χρόνου. Μέσα από τις εμπειρίες μας και τις καταστάσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε καθημερινά γινόμαστε πιο σοφοί και στη συνέχεια επιλέγουμε – αποφασίζουμε έχοντας μεγαλύτερη γνώση για ανθρώπους, πράγματα και καταστάσεις.
Θα μπορούσα πάντως να χαρακτηρίσω με ευκολία το 2015 μια άθλια χρονιά αφού η χώρα μας πέρασε στην κυριολεξία διά πυρός και σιδήρου! Και δυστυχώς, κάτι μου λέει ότι το τρενάκι του τρόμου βρίσκεται απλά σε τροχιά και η ταχύτητα ολοένα και αυξάνεται, ο εκτροχιασμός δεν έχει έρθει ακόμα!
Ζήσαμε οι περισσότεροι δύσκολες στιγμές, γεμάτες ανησυχία και αγωνία αλλά τελικά καταλήγω στο συμπέρασμα πως στη ζωή δεν υπάρχει τίποτα μόνιμο, όλα είναι πάντοτε ρευστά.
Και εν τέλει, μια φίλη μου είπε πριν λίγο καιρό πως μπορούμε να δημιουργήσουμε όμορφες αναμνήσεις εκεί που έχουν προηγηθεί άσχημες.
Αυτό το έτος έκλεισε για εμένα με τη γέννηση του γιού μου, ενός αθώου πανέμορφου μωρού που έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή μου. Κι όμως νιώθω τόσο ευτυχισμένη, τόσο ολοκληρωμένη που κανένα capital control ή κάποια ανόητη και ανεύθυνη κυβέρνηση δεν μπορούν χαλάσουν ή να μου κλέψουν αυτή τη μαγεία. Γιατί φίλοι μου ακριβώς αυτό είναι η ζωή, ΜΑΓΕΙΑ! Με τις δύσκολες στιγμές της και τις όμορφες να αναμετριούνται κάθε τόσο μεταξύ τους κι εμείς να βγαίνουμε νικητές μόνο αν δεν λυγίσουμε, δεν σκύψουμε το κεφάλι αλλά σταθούμε στα πόδια μας να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες.
Γι’ αυτό λοιπόν καταλήγω στο συμπέρασμα πως το 2015 ήταν σε γενικές γραμμές μία χρονιά που έφερε πολύ ανακατωσούρα, μας έβαλε σε διλλήματα και μας δημιούργησε ανασφάλεια. Αλλά αντί να μείνω σε αυτά, επιλέγω να κρατήσω το καλό της υπόθεσης. Παρά τις αντιξοότητες, έφερα έναν άνθρωπο σ’ αυτό τον κόσμο και πρώτη εγώ οφείλω να του δείξω τον δρόμο, να τον προστατεύσω, να τον αγκαλιάσω και να του μάθω να βλέπει την όμορφη πλευρά της ζωής.
Εύχομαι το 2016 να φέρει στον καθένα μας ότι πραγματικά επιθυμεί και μακάρι να πέσουν οι τόνοι, να χαμηλώσει η ένταση και να σβήσει η φωτιά του πολέμου και της αδικίας που τόσο άδικα έχουν φουντώσει.
Ας βάλει ο καθένας μας το δικό του λιθάρι για να βοηθήσει εκείνους που έχουν ανάγκη ή ακόμα κι αν αυτό είναι δύσκολο ή ανέφικτο, ας σκεφτούμε λίγο περισσότερο τις επιλογές μας ώστε να διορθώσουμε όσο το δυνατόν τα λάθη του παρελθόντος και να δημιουργήσουμε ελπίδα για το μέλλον.  

Καλή χρονιά σε όλους!