Κυριακή, Φεβρουαρίου 12, 2012

Νοέλια - απόσπασμα




Εν όψη του Αγίου Βαλεντίνου και για να σας κρατάω 'ζεστούς' θα ήθελα να σας χαρίσω ένα ακόμα μικρό απόσπασμα. Ελπίζω να σας αρέσει και να σας κάνει να ανυπομονείτε! Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω την αγαπημένη μου BellaMarieP που δημιούργησε την εικόνα που βλέπετε. Μαρία, σε ευχαριστώ πάρα πολύ, έχεις τον τρόπο να διαβάζεις το μυαλό μου και να ζωντανεύεις τις σκέψεις μου!


''«Μέχρι στιγμής δεν πραγματοποιείται καμία μου επιθυμία». Παραπονέθηκε και η θλίψη σκέπασε το πρόσωπο της. Ο Φιλίπ επιθυμούσε σαν τρελός να απλώσει το χέρι του, να χαϊδέψει το μάγουλο της, να διώξει μακριά κάθε φόβο, να της προσφέρει την αγάπη του, εκείνη την αγάπη που του έτρωγε τα σωθικά και τον έκανε να υποφέρει. «Υπάρχω για να εκπληρώσω τις επιθυμίες κάποιων άλλων και όσα μου υποσχέθηκαν είναι ψεύτικα, κάλπικα». Η φωνή της έσπασε, ήταν έτοιμη να κλάψει και ο Φιλίπ δεν ήταν σίγουρος ότι θα άντεχε η καρδιά του αυτό το θέαμα. Εκείνο το πρωινό, την επομένη του γάμου που ήταν σαν πεθαμένη πάνω σε εκείνο το κρεβάτι είχε αποτυπωθεί παντοτινά στη μνήμη του.
Χωρίς να λογαριάσει τη θέση του και τη δική της, δίχως να σκεφτεί, τόλμησε να απλώσει το χέρι του και το άφησε να αγγίξει στιγμιαία το μάγουλο της. Η Νοέλια τον κοίταξε με απορία και κράτησε την αναπνοή της καθώς ετούτο το άγγιγμα, ζεστό και οικείο την έκανε να αναριγήσει. Έφερε το χέρι της και κράτησε το δικό του παρακαλώντας τον σιωπηλά να μην το απομακρύνει. Ήθελε να νιώσει τη θέρμη του, να απορροφήσει κάθε ίνα του κορμιού της αυτή την μαγευτική αίσθηση. Τα μάτια της έκλεισαν, η καρδιά της αύξησε τους χτύπους της και ένα ανεπαίσθητο φτερούγισμα ξεπήδησε χαμηλά στην κοιλιά της.
Έτσι όπως είχε έρθει χάθηκε αφού ο Φιλίπ συνειδητοποίησε τι είχε κάνει και τράβηξε το χέρι του αφήνοντας ένα κενό πάνω στο δέρμα της και μέσα στην καρδιά της.''