Θα περίμενε κανείς αυτό το βιβλίο να επιβεβαιώσει τη φήμη του χάρη στη σειρά που βασίστηκε σε αυτό, έγινε τεράστια επιτυχία και έδειξε για πρώτη φορά για τα καλά το πώς σκέφτονται οι γυναίκες και το πόσο άνετα μιλούν πραγματικά μεταξύ τους για τα αισθήματα τους, τις σεξουαλικές τους εμπειρίες και τη σχέση τους γενικότερα με τους άντρες.

Αντίθετα απογοητεύτηκα οικτρά με όλη την έννοια και τη σημασία της λέξης και παρ’ όλο που είμαι αναγκασμένη να μιλήσω για το βιβλίο δεν μπορώ να αγνοήσω τα μηνύματα που μου πέρασε και τα συναισθήματα που μου προξένησε η τηλεοπτική σειρά σε αντίθεση με το βιβλίο.

Είναι αλήθεια. Ο κόσμος της Κάρι Μπράντσω είναι γεμάτος από χλιδή και δεν είναι λίγες οι φορές που αναρωτηθήκαμε όλοι μας το πώς ήταν δυνατόν να έχει αυτού του είδους την γκαρνταρόμπα και να ξοδεύει αλόγιστα υπέρογκα ποσά για ένα ζευγάρι επώνυμα ψηλοτάκουνα. Το Sex and the City μας παρουσιάζει μία κοινωνία αυτή της επιτυχίας όπου οι εμπλεκόμενοι δεν ανησυχούν ιδιαίτερα για τα απλά πράγματα όπως το να έχεις χρήματα για να αγοράσεις τα απαραίτητα για την επόμενη ημέρα. Η Νέα Υόρκη είναι γεμάτη από καταξιωμένους επαγγελματικά άνδρες και γυναίκες που «αγωνίζονται» παράλληλα να ανακαλύψουν το ποιοι είναι και που βαδίζουν περισσότερο συναισθηματικά. Για όλα τα υπόλοιπα λίγο έως πολύ δεν δείχνουν να ανησυχούν.

Στο βιβλίο υπάρχουν και κάποιες «σκιές» οι οποίες μας δείχνουν την παρακμή αυτής της κοινωνίας ή μάλλον θα έλεγα καλύτερα τον ξεπεσμό. Διότι όταν γυναίκες θυσιάζουν την αξιοπρέπεια τους για να ανέβουν στην πασαρέλα και θα μπορούσαμε να πούμε ότι δεν διστάζουν να εκπορνευτούν για να τα καταφέρουν, μόνο λύπη μου προκάλεσε το γεγονός αυτό και τίποτα άλλο. Ναι, είναι η σκληρή πραγματικότητα και καταλήγω στο συμπέρασμα πως η τηλεοπτική σειρά εστίασε ελάχιστα σε αυτά και περισσότερο σε άλλα πράγματα αλλά τελικά είμαι χαρούμενη που το έκανε.

Ο κόσμος δεν είναι αγγελικά πλασμένος είτε ζεις στην Ελλάδα του σήμερα με την οικονομική κρίση να μας έχει εξουθενώσει όλους ηθικά, πολιτισμικά σε σημείο παραφροσύνης είτε στην κατάφωτη γοητευτική Νέα Υόρκη. Σίγουρα σε κάποια σοκάκια κυκλοφορούν άστεγοι που ψάχνουν στους κάδους των σκουπιδιών για να χορτάσουν και να αντέξουν μέχρι την επόμενη μέρα αλλά μάλλον η ουσία του όλου εγχειρήματος δεν ήταν να παρουσιαστούν αυτού του είδους τα θέματα ούτε στο βιβλίο αλλά ούτε και στη σειρά.

Δεν μπορώ να πω καν ότι πρόκειται για μυθιστόρημα αφού η συγγραφέας πετάγεται από το ένα θέμα στο άλλο χωρίς να υπάρχει πραγματικά κάποια ουσία. Μοιάζει περισσότερο με πληροφορίες και μαρτυρίες από τους διάφορους φίλους και γνωστούς της που μάζεψε και τις παρουσιάζει εδώ χωρίς μάλιστα να εκφράζει η ίδια τη δική της γνώμη. Τολμώ να πω ότι πρόκειται για μία ακατάπαυστη φλυαρία η οποία είναι ιδιαίτερα προκλητική χωρίς κανένα βάθος ή έστω κάποια υποτυπώδη αξία.

Στο βιβλίο όλες οι σχέσεις μοιάζουν να είναι προϊόντα συμφωνίας ή απλά καλοπέρασης για όσο αυτό διαρκέσει ενώ αντίθετα στην τηλεοπτική σειρά μπορώ να πω ότι είδαμε όλες τις διαστάσεις διαφορετικών σχέσεων μεταξύ τους ενώ είχαμε να κάνουμε με ανθρώπους τελείως ανόμοιους μεταξύ τους και αυτός είναι πιστεύω και ο λόγος της επιτυχίας της.

Με λίγα λόγια και απλά, η τηλεοπτική σειρά ανέδειξε τον ιδιαίτερο και δυνατό δεσμό της φιλίας μεταξύ γυναικών, πρόβαλε τα ιδιαίτερα χαρίσματα που κρύβει ο κάθε άνθρωπος μέσα του άσχετα από το γένος του και εν τέλει πως ακόμα και οι πιο σκληροί επιφανειακά και επιτυχημένοι έχουν μέσα τους καρδιές οι οποίες το μόνο που επιθυμούν πραγματικά είναι να αγαπήσουν και να αγαπηθούν. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα από τα τελευταία επεισόδια του έκτου κύκλου την ίδια την Κάρι να λέει πως είναι μία γυναίκα που το μόνο που θέλει είναι αγάπη.

Το Sex and the City ως τηλεοπτική σειρά παραμένει σταθμός στη ζωή μου και δεν έχει καμία σημασία το γεγονός πως ο τρόπος ζωής μου είναι τελείως άγνωστος. Ο συναισθηματικός δεσμός που έχει με τις φίλες της η Κάρι είναι η απόλυτη πραγματικότητα μεταξύ γυναικών σε κάθε γωνιά του πλανήτη φαντάζομαι και αυτό το λέω με τη βεβαιότητα και τη γνώση που χαρακτηρίζει και τη δική μου ζωή. Παράλληλα και οι σχέσεις με τους άντρες δεν διαφέρουν. Σε όλες μας θα έχει τύχει να μας χωρίσουν με ένα μήνυμα στο κινητό ή να έχουμε κρυφτεί στην τουαλέτα για να αποφύγουμε έναν πρώην. Σε όλες μας έχει πιάσει πανικός ακόμα και αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε την ημέρα που σβήσαμε τα τριάντα κεριά πάνω στην τούρτα και αναρωτηθήκαμε πως πέρασαν τόσο γρήγορα τα χρόνια, πως είναι δυνατόν να νιώθουμε ακόμα δεκαπέντε. Αρκετές είμαστε εκείνες που περάσαμε το κατώφλι της εκκλησίας φορώντας νυφικό σίγουρες πως ο δικός μας γάμος θα είναι τέλειος αφού η αγάπη όλα μπορεί να τα υπερνικήσει και ύστερα ανακαλύψαμε πως η καθημερινότητα και ένα σωρό άλλοι παράγοντες είναι ικανοί να γκρεμίσουν το «παλατάκι» που είχαμε αρχικά φανταστεί μέσα στο μυαλό μας.

Είναι πολλά τα παραδείγματα που μπορώ να αναφέρω και ναι, μπορώ με ευκολία να πω ότι ταυτίστηκα πολλές φορές με τις ηρωίδες.

Η τηλεοπτική σειρά πέτυχε γιατί βασίστηκε στο συναίσθημα, στην ανάγκη της συντροφικότητας με όποιο τρόπο κι αν εκφράζεται αυτή και δεν έμεινε στις ανούσιες αναφορές του βιβλίου που έχουν να κάνουν μόνο με το σεξ, την καλοπέραση, το ποτό, την εξάρτηση, τις ουσίες και τη διασημότητα.

Μακάρι αυτό το βιβλίο να είχε στις σελίδες του έστω και ελάχιστες νότες συναισθήματος έστω και με χιουμοριστικό τρόπο. Δυστυχώς αποτέλεσε τη βάση (πράγμα που με κάνει να απορώ) για μία τεράστια επιτυχία αλλά ευτυχώς που  εκείνοι οι οποίοι το ανέλαβαν μπόρεσαν να εντοπίσουν και να εστιάσουν μόνο στο αξιόλογο υλικό και ποντάρισαν σε αυτό.

Νομίζω πως κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι τα κατάφεραν.