Αν ήμουν Τραγούδι

Η Σίσσυ Θεοφανοπούλου μας συστήνεται λογοτεχνικά με το πρώτο της βιβλίο που ακούει στο όνομα: «Αν ήμουν Τραγούδι» και για μένα που οι σκέψεις, τα συναισθήματα, οι λέξεις και η δημιουργία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τη μουσική, αυτός ο τίτλος ήταν αρκετός για να με κάνει να αναρωτιέμαι τι θα μπορούσε να κρύβεται μέσα στις σελίδες του.

Θυμάμαι επίσης ότι το εξώφυλλο που το είχα δει τυχαία σε μια ανάρτηση στο διαδίκτυο, μου είχε τραβήξει την προσοχή και λίγο καιρό αργότερα ακόμα πιο τυχαία (!) η δημιουργός του βρέθηκε μπροστά μου με σάρκα και οστά. Καθίσαμε στο ίδιο τραπέζι μιας κοινής παρέας και παρότι δεν γνωρίζαμε καθόλου η μία την άλλη, φάνηκε από την αρχή ότι είχαμε πολλά κοινά, τόσα ώστε μια ιδιαίτερη και πολύτιμη φιλία να ξεκινήσει.

Ωστόσο δεν αποφάσιζα να διαβάσω το βιβλίο της Σίσσυς. Υπήρχε αυτό το κάτι που με σταματούσε όπως γίνεται συνήθως επειδή δεν είχε έρθει η κατάλληλη στιγμή ώσπου ξαφνικά η επιθυμία με ξεπέρασε και μέσα σε λίγες μόνο μέρες έγινα συνεπιβάτης των ηρώων της στο ίδιο πλοίο με προορισμό μια Ιθάκη που όπως φαίνεται αυτή είναι πολλές φορές διαφορετική για τον καθένα.

Η Ζωή και η Σάννυ είναι δύο κορίτσια, δύο αγαπημένες φίλες που μεγαλώνουν μαζί. Η σχέση τους παρά το νεαρό της ηλικίας τους είναι ουσιαστική, σχεδόν αδελφική θα λέγαμε και όταν η ίδια η ζωή της χωρίζει η μία ζει με την ανάμνηση της άλλης. Η απόσταση που μπαίνει ανάμεσα τους είναι απτή όμως στη σκέψη κανείς δεν μπορεί να βάλει όρια, αυτή ξεστρατίζει με όποιο τρόπο η ίδια επιλέγει ενώ η καρδιά σιγοντάρει και ενισχύει τη νοσταλγία και τα πολύτιμα συναισθήματα. Υπάρχει ένας συνδετικός κρίκος που δένει τα δύο κορίτσια, ένα απλό και συνηθισμένο αντικείμενο, μία κούκλα που αντικαθιστά τον δεσμό αίματος που θα ήθελαν να έχουν. Και είναι αυτή, η ίδια κούκλα που γίνεται ο καταλύτης ώστε να κορυφωθεί ένα δράμα πλεγμένο και αριστοτεχνικά κεντημένο με τα χέρια της ίδιας της μοίρας.

Ένας άντρας ταυτόχρονα σε δύο διαφορετικά μέρη του κόσμου είναι εκείνος που θα ανατρέψει τις ζωές των δύο γυναικών και μένει μόνο μία επιλογή, μία «Σολομώντεια» λύση για να επανέλθει και πάλι η ισορροπία.

Η Σίσσυ Θεοφανοπούλου είναι μία σύγχρονη συγγραφέας με ένα προσεγμένο, άρτια δομημένο κείμενο στα χέρια της και ήρωες που ισορροπούν αδιάκοπα πάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί. Οι επιλογές είναι πάντα αυτές που καθορίζουν το παρόν, οριοθετούν το μέλλον μα ακόμα περισσότερο αυτές που χαρακτηρίζουν τους ίδιους τους ανθρώπους για το ποιοι είναι και το ποιοι θα μπορούσανε να γίνουν. Και είναι αλήθεια πως ο κύκλος πάντα κλείνει στο σημείο όπου ανοίγει και η ζωή μοιάζει με τραγούδι, ένα τραγούδι που επαναλαμβάνεται όπως και το ρεφρέν του.