Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα απόσπασμα από την αγαπημένη μου 'Νοέλια'. Αφιερωμένο σε όλους εσάς με την αγάπη μου.
''«Υπήρχαν πράγματα που είναι αναντικατάστατα.» Ψέλλισε απογοητευμένη στη θύμηση του περιδέραιου που η Στέφενι δεν την είχε αφήσει να φορέσει. Τα δάχτυλα του δεξιού χεριού της αυθόρμητα κύλησαν στον λαιμό της και ασυναίσθητα ψηλάφισε το μαύρο ρόδο. Χωρίς να το καταλάβει πίεσε τόσο πολύ το δείκτη της που η γωνία του κοσμήματος την τρύπησε. Το τράβηξε με δύναμη μακριά μόλις κατάλαβε τι είχε συμβεί.
«Ματώσατε». Παρατήρησε αμέσως ο Φιλίπ που έδειχνε πως δεν ήταν ικανό να του ξεφύγει το παραμικρό.
«Δεν είναι τίποτα.» Προσπάθησε να δικαιολογηθεί η Νοέλια φέρνοντας το δάχτυλο της μπροστά στο πρόσωπο της για να εκτιμήσει τη ζημιά. Ο Φιλίπ κινήθηκε προς το μέρος της, πήρε το χέρι της μέσα στο δικό του, έβγαλε το μαντήλι του από την τσέπη του και το τύλιξε γύρω από το δάχτυλο της. Το αίμα της πότισε ελαφρά το ύφασμα. Το άγγιγμα του έκανε την επιδερμίδα της να ανατριχιάσει. Την είχε αγγίξει ξανά την προηγούμενη μέρα, την είχε κολλήσει πάνω στο στήθος του κρατώντας τη εκεί σταθερά με δύναμη. Αλλά ήταν τόσο χαμένη από τα γεγονότα που δεν είχε πλήρη συναίσθηση της επαφής τους.
Τράβηξε το χέρι της πιο απότομα απ’ όσο θα έπρεπε ενώ ο Φιλίπ έκανε ένα βήμα πίσω. Ξαφνικά η παρουσία του της δημιουργούσε αμηχανία, άρχισε να νιώθει άβολα ενώ το γκριζωπό του βλέμμα την έκαιγε. Ευχήθηκε σιωπηλά, για πρώτη φορά να έριχνε τη ματιά του στο έδαφος, να μην τολμούσε να την κοιτάξει.
«Κρατήστε το σφιχτά εκεί και το αίμα θα σταματήσει». Υπέδειξε ενώ ο τόνος της φωνής του δεν μαρτυρούσε κανένα συναίσθημα. «Μόλις είστε έτοιμη κατεβείτε, θα σας περιμένουμε. Πρέπει να ετοιμάσω την ακολουθία.» Είχε μιλήσει πολύ περισσότερο απ’ όσο συνήθιζε σαν να προσπαθούσε για κάποιο λόγο να δικαιολογηθεί. Δεν περίμενε να πάρει κάποια απάντηση της και αφού άνοιξε την πόρτα η Νοέλια τον είδε να χάνεται.
Κάθισε για μία στιγμή στην άκρη του κρεβατιού και ξετύλιξε το μαντήλι από το δάχτυλο της, το αίμα είχε σταματήσει. Πρόσεξε στην άκρη του υφάσματος κεντημένα με καλλιγραφικά γράμματα τα αρχικά του ιδιοκτήτη του με γαλάζια, μεταξένια κλωστή.
F.D.
Η Νοέλια δίπλωσε το μαντήλι και το κράτησε μέσα στο χέρι της ευλαβικά. Θα έπρεπε σύντομα να του το επιστρέψει.''
Ένα ακόμα εξαιρετικό δημιούργημα του συγγραφικού σου ταλέντου. Ανυπομονώ να μάθω τη συνέχεια και μάλιστα να το κρατάω στα χέρια μου, να το αφήνω στην βιβλιοθήκη μου, εκεί που αφήνω τα αγαπημένα μου βιβλία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να το τελειώσεις γρήγορα και εύχομαι να το δούμε και σε μορφή βιβλίου!
Στέλνω τα φιλιά μου αλλά και την ευγνωμοσύνη μου που μοιράστηκες αυτό το δημιούργημα μαζί μας.Μόνο μια λέξη μπορεί να περιγράψει αυτό που έχω πάθει με αυτό το μικρό κειμενάκι.ΕΘΙΣΜΟΣ.Χωρίς υπερβολές το διαβάζω σχεδόν 2-3 φορές την εβδομάδα μόνο και μόνο για να καταλάβω μήπως μου διέφυγε κάποια εικόνα από αυτές που τόσο υπέροχα περιγράφεις.Καλή συνέχεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαίη μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Θα ακολουθήσουν κι άλλα αποσπάσματα κατά καιρούς για να έχετε τη δυνατότητα να πάρετε μία 'γεύση'. Ανυπομονώ κι εγώ για την ημέρα που θα είναι έτοιμο και θα ξεκινήσει το ταξίδι του για να το αποκτήσετε και να το διαβάσετε.
ΑπάντησηΔιαγραφή